آماده سازی سطح ایمپلنت به روش SLActive
در کنار روش SLA ، روش دیگری به نام SLActive که مختصر شده ی عبارت Sand blasted Long grit Acid etched Active میباشد، نیز وجود دارد. در روش آماده سازی سطح SLActive ، با افزایش کانی سازی، به تشکیل استخوان سرعت بیشتری بخشیده میشود و اتصال استخوان با ایمپلنت، بهتر انجام میپذیرد. ایمپلنت های دندانی با پوشش های سطحی SLA و SLActive به یک روش تولید میشوند. تنها تفاوت آنها در آخرین مرحله فرایند تولیدشان نهفته است. ایمپلنت های SLA پس از سند بلاست و شست و شوی اسیدی یا اصطلاحاً اچ کردن، خشک شده و آماده استفاده میباشند. در حالی که ایمپلنت های SLActive ، پس از اچ کردن، تحت شرایط محافظت گاز N2 و درمحلول 0.9 درصد از NaCl (محلول نمکی) که ایزوتونیک است (به این معنی که نه باعث تورم سلولها میشود نه سبب چروکیدگی آنها)، ذخیره میشود. نکته اساسی در بهبود ایمپلنت دندان، نحوه شکل گیری لخته خون بر روی ایمپلنت است. همان طور که در شکل، نشان داده شده است؛ ویژگی هایی مانند فعالیت شیمیایی بالا و آبدوستی سطح SLActive ، سطح وسیع تری برای جذب پروتئین خون و ایجاد شبکه فیبرینی ایجاد میکند. این حالت ایده آلترین وضعیت برای تشکیل لخته خون و شروع فرآیند بهبود است. این تکنولوژی زمان شش تا هشت هفته ای بهبود در SLA را به سه تا چهار هفته کاهش میدهد. معمولاً عدم موفقیت در ایمپلنت دندان، در مراحل اولیه بهبود، یعنی دو الی چهار هفته اول پس از کاشت ایمپلنت رخ میدهد. سطح SLActive همچنین میتواند در موارد ابتلا به پوکی استخوان، ترمیم استخوان و پیوند استخوان با فیکسچر را سرعت بخشد.
در واقع، سطح SLActive ، همان سطح SLA است که از اکسیداسیون تیتانیوم سطحی با هوا جلوگیری نموده و سازندگان و کمپانی های این روش از جمله شرکت معروف اشترومن، مدعی هستند که این روش درمانی سطح ایمپلنت دندان، سرعت و کیفیت اتصال بهتری با استخوان فک ایجاد خواهد نمود. همچنین مطالعات نشان از موفقیت بالای این روش داشته و به خصوص در مواردی که فرد دارای بیماری سیستمیک مانند دیابت میباشد، پروتز ایمپلنت در این روش، هر چه سریعتر با استخوان و بافت اطراف خود یکپارچه گردیده و با کاهش زمان استخوان سازی، شانس موفقیت عملیات ایمپلنت را افزایش داده است. روش SLActive در واقع توسط همان شرکت اشترومن ابداع گردیده است و به اسئواینتگریشن بسیار سریع نیز، شناخته میشود. این روش با اکتیو شدن سطح ایمپلنت و هیدروفیلیسیتی و در نتیجه جذب سریع خون و ایجاد تماس با خون و تشکیل استخوان، سریعتر از روش های دیگر میشود. با این روش میزان چسبندگی باکتری ها به سطوح، بسیار کمتر میشود و در نتیجه احتمال عفونت کاهش مییابد. در شکل، تفاوت سطح – SLA و SLActive در جذب خون و پروتئین نشان داده شده است.
در سال های اخیر مطالعات تجربی و بالینی بسیاری در ارتباط با آماده سازی سطح به روش SLActive به دلیل پاسخ های اتصال استخوانی بهتر در این روش، نسبت به روش های قبلی ذکر شده، انجام گرفته است. در همین راستا، ونربرگ و همکاران در سال 2011 به تحقیق بر روی خواص آبدوستی روش SLActive پرداختند و این روش را با روش آماده سازی سطح SLA مقایسه نمودند. نتایج کار آنان که بر روی پانزده نمونه آزمایش از سطح ایمپلنت انجام گرفت، نشان دهنده ی خاصیت آبدوستی بهتر روش SLActive نسبت به روش SLA بود، به طوری که در شش تا هشت هفته ی اولیه ی پس از درمان و استخوان سازی، روش SLActive ، روند استخوان سازی را تسریع نموده و مؤثرتر عمل کرد. شکل، تصاویر SEM حاصل از نتایج تحقیق ایشان را نشان میدهد. همچنین طبق نتایج ایشان، علاوه بر افزایش میزان اتصال و قدرت پیوند استخوانی در روش SLActive ، سرعت این اتصال و یکپارچگی
نیز نسبت به روش SLA ، در یک زمان مشخص، بیشتر شده است.
در تحقیق دیگری، سیلوا و همکاران در سال 2020 به مقایسه دو روش SLA و SLActive پرداختند. نتایج مطابق شکل، حاکی از آن بود که روش آماده سازی سطح SLActive ، پیوند استخوانی بین سطح ایمپلنت و استخوان داخل لثه را دو الی چهار هفته تسریع بخشیده و پیوند استخوانی بهتری را تشکیل میدهد.
در همین راستا در مطالعه ای که در سال 2002 توسط کوچران و همکاران انجام شد، تکنیک اسید اچ دو مرحله ای با غوطه ور نمودن ایمپلنت های تیتانیومی برای چندین دقیقه در مخلوطی از HCL و H2SO4 غلیظ شده که در دمای بالای صد گرم میشود را انجام دادند. طبق نتایج تحقیقات آنها، اسید اچ دو مرحله ای، خشونت در سطح میکروسکوپی را تولید کرده و باعث تسریع در سرعت یکپارچه سازی استخوانی با موفقیت بلند مدتِ، بیش از سه سال خواهد شد . فرضیه ی این مطالعات این بود که ایمپلنت های اسید اچ شده دو مرحله ای، توپوگرافی ویژگیهایی دارند که میتوانند به داربست فیبرینی بچسبند و چسبندگی سلول های استئوژنیک را تسریع کنند و در نتیجه منجر به تسریع رسوب استخوان شوند. قابلیت ترشوندگی سطح، همچنین باعث تسریع چسبندگی فیبرینی نیز میشود. این چسبندگی فیبرین باعث هدایت تماسی برای مهاجرت استئوبلاست ها در طول سطح میشود. همچنین از تحقیقات ایشان در یافته شد که سطوح اسید اچ دو مرحله ای، تماس استخوان به ایمپلنت بیشتر و تحلیل استخوان کمتری را نسبت به سطوح ماشین شده و یا TPS نشان میدهد.
درین کاشت مانا بزرگترین تولید کننده ایمپلنت های دندانی در ایران
جهت خرید ایمپلنت های ایرانی 3a با این شماره تماس بگیرید یا جهت خرید آنلاین روی لینک زیر کلیک کنید
شماره تماس : 02126855680
خرید آنلاین : ایمپلنت
