واردات ایمپلنت

در ادامه بحث اول صفحه اول، ضمن درود خدمت همکاران گرامی باید عرض کنم که به تدریج دولت شروع به حذف تخصیص.ارز دولتی به کالاهای وارداتی از.جمله در حوزه ایمپلنتولوژی نمود. در ابتدا تخصیص ارز به بخش پروتزی.ایمپلنت ها قطع شد.و تبدیل به ارز نیمایی شد. که فاصله ارز نیمایی با ارز آزاد بسیار اندک بود.و عملا حاشیه سود شرکت.ها را کمرنگ تر می نمود. و در مراحل بعدی حذف ارز دولتی برای فیکسچر ها نیز اتفاق افتاد.که شرایط بسیار سختی.برای وارد کننده ها رقم خورد. و در ادامه فرایند افزایش مالیات.بر واردات ایمپلنت و حذف برخی شرکت های اروپایی از بازار ایران اتفاق افتاد.

دوران تحریم و سخت تر شدن واردات و بالا رفتن هزینه حمل و سربار بخاطر واردات.غیر رسمی برخی شرکت ها پشت سر هم شرکت های وارداتی را در تنگنا قرار داد.

در این دوران که اوج آن از یکسال و نیم پیش اتفاق افتاد و تا کنون نیز ادامه دارد.ولی بخاطر بعضی اتفاقات سیاسی در کشورمان تنها قدری تسهیل شده است، به ندرت شرکت های وارداتی.جدای از مساله مالی در تنگنای گمرک و تامین قطعه گیر افتادند.و نتیجتا از 80 شرکت وارد کننده.تنها چند شرکت استخوان.دار در صحنه بازار باقی ماندند. آن هم با کمبود های فراوان قطعه و از الباقی شرکت ها به جز نام چیزی نماند.

با یک تحلیل بسیار ساده با دلار آزاد 30 هزار تومانی اگر هر قطعه فیکسچربا کیفیت بروز کره ای را در نظر بگیریم فیکسچرها در خرید های بالا 30 الی 35 دلار محاسبه می گردند که وارد کننده از چند ماه قبل باید مبالغ را ارسال نموده باشد.

در بهترین حالت 900.000 تومان الی یک میلیون تومان قیمت خرید هر فیکسچر.در مبدا بدون در نظر گرفتن هزینه راه و سربار می باشد. مطابق عرف اگر این مبلغ را ضربدر 2 کنیم، قیمت فروش هر فیکسچر کره ای در بازار نمی تواند زیر دو میلیون تومان باشد.

کما اینکه بعضی برند های بنام و صاحب سابقه در این عرصه که نخواستند اسم برند شان خراب شود، قیمت های فیکسچر شان کمتر 2 میلیون تومان نیست.

ولی در کنار آن هستند شرکت هایی که برند کره ای دارند، با قیمت های پایین تر.که حتی از یک میلیون تومان شروع میشود. این موضوع تعجب بسیاری دارد.در شرایط کنونی چطور ممکن است؟!

و داستان ادامه دارد…

نگارش : مدیر عامل

کارخانه درین کاشت مانا بزرگترین تولید کننده ایمپلنت های دندانی