عملیات سندبلاست کردن (شن زنی) سطح فیکسچر

بعد از مرحله ماشینکاری با دستگاه CNC و شستشوی ایمپلنت، به دلیل تقریبا صاف بودن سطح ایمپلنتها، باید عملیات سندبلاست به منظور ایجاد خلل و فرج در سطح آن به منظور افزایش خاصیت استخوان سازی و یکپارچگی درون لثه با استخوان انجام شود که برای این کار از اکسید آلومینیوم استفاده میگردد. بعضا ایمپلنت با اکسید سیلیکون، اکسید تیتانیوم، هیدروکسی آپاتایت و کلسیوم فسفات نیز بلاستینگ میشود. ماده بلاست باید از لحاظ شیمیایی پایدار بوده، زیست سازگار باشد و نباید مانع استخوانسازی (اسئواینتگریشن) ایمپلنتهای تیتانیومی شود. برای کیفیت بهتر، پودر مصرف شده از یک سو وارد مخزن سند بلاست شده و توسط ساکشن بعد از عملیات از سوی دیگر خارج میشود. باید دقت نمود که ذرات آلومینیوم استفاده شده در بلاستینگ ممکن است در داخل سطح ایمپلنت، مدفون شده و موجب تغییر ترکیب شیمیایی آن گردند. از این رو میتوان، جهت حل این مشکل، برای بلاستینگ سطح از ذرات اکسید تیتانیوم استفاده نمود. در دستگاه سندبلاست، قطعات بر روی کاستی دوار قرار گرفته و توسط نازلهایی تحت پاشش شن (پودر آلومینا) قرار می گیرند تا زبری اولیه بر روی سطح فیکسچر  ایجاد گردد. پس از فرآیند سندبلاست، قطعات با استفاده از ذره بین مشاهده شده و رنگ آنها بررسی میشود تا در صورت اغنای معیارهای مورد نظر، تایید و برای شستشو مهیا میشوند تا شنها و ناخالصی ها از سطح پاک شود. در شکل، نمایی از تصویر دستگاه سندبلاست (شن زنی)، به همراه تصویری از داخل محفظه نگهدارنده ایمپلنت ها شنان داده شده است. در این دستگاه با استفاده از ساکشن، شن استفاده شده از دستگاه خارج میشود تا دوباره به سطح برخورد نداشته باشد.

شکل زیر، نمونه ای از سطح ایمپلنت سند بلاست شده را تا فکوس پنج هزار برابری نشان میدهد. از آنجایی که در درمان ایمپلنت دندان، شکل گیری استخوان قوی، بسیار حیاتی است؛ با این عملیات، تشکیل استخوان در خلل و فرج فیکسچر، بهتر صورت گرفته و فیکسچر به استخوان بیشتر جوش میخورد که همان طور که پیشتر اشاره گردید به این پدیده یکپارچگی گفته میشود. در یکپارچگی، درگیری به اندازه ای زیاد است که تیتانیوم به استخوان کاملا جوش خورده به نظر میرسد؛ به طوری که بعد از زمان یکپارچگی فیکسچر به استخوان، حدود 4٠٠ نیوتن نیرو لازم است تا ایمپلنت از استخوان جدا شود.