Skip links
اباتمنت

اباتمنت چیست؟

اباتمنت

اباتمنت، در واقع ایمپلنت را به تاج دندان متصل میکند. عموماً این قسمت، به وسیله ی پیچ اباتمنت، به ایمپلنت متصل میگردد. شکل اباتمنت مانند یک دندان بریده شده میباشد تا تاج، روی آن سوار شود . اباتمنت های آماده یا از پیش ساخته، در انواع، اندازه و شکل های مختلفی وجود دارند و همراه با ایمپلنت دندان به فروش میرسند. اباتمنت همیشه صاف و موازی با پایه ایمپلنت کار گذاشته نمیشود. هدف از طراحی اباتمنت زاویه دار، قرارگیری موازی دندانها با یکدیگر میباشد. اباتمنت های سفارشی نیز، متناسب با شرایط خاص بیمار، ساخته میشوند که پس از اتصال به ایمپلنت، قالب گیری شده و تاج مصنوعی دندان برایش طراحی و ساخته میشود.

نمونه هايی از اباتمنت های تیتانیومی. الف)اباتمنت صاف ب)اباتمنت زاويه دار
نمونه هايی از اباتمنت های تیتانیومی. الف)اباتمنت صاف ب)اباتمنت زاويه دار

درین کاشت مانا بزرگترین تولید کننده ایمپلنت های دندانی در ایران

اباتمنت تیتانیومی

اباتمنت های تیتانیومی به واسطه ویژگی های بسیار خوب آلیاژ تیتانیوم، به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفته اند. این نوع از اباتمنت ها، استحکام بسیار خوبی داشته و با بدن سازگار میباشند. بیشتر متخصصان، استفاده از اباتمنت فلزی در عقب دهان را ترجیح میدهند، زیرا در این بخش از دهان، فشار بیشتری بر دندانها وارد میشود. در شکل (2-6)، نمونه ای از اباتمنت تیتانیومی صاف و همچنین زاویه دار، نشان داده شده است.

اباتمنت زیرکونیا

اباتمنت های زیرکونیا، نسبت به اباتمنت های تیتانیومی، نوع جدیدتری میباشند که برای زیبایی بهتر دندان  ایمپلنتی، مورد استفاده قرار میگیرند. همان طور که اشاره شد، اباتمنت های زیرکونیا برخلاف اباتمنت های تیتانیومی، اغلب به صورت سر هم با ایمپلنت ساخته میشوند. این تفاوت در شکل(2-7)، مشاهده میشود.

شکل (2-7) تفاوت بین فیکسچر و اباتمنت زيرکونیا و تیتانیومی
شکل (2-7) تفاوت بین فیکسچر و اباتمنت زيرکونیا و تیتانیومی

پیچ اباتمنت

پیچ اباتمنت، از داخل اباتمنت به داخل ایمپلنت رفته و اباتمنت را به فیکسچر، متصل نگه میدارد. پیچ اباتمنت نیز از جنسهای مختلفی مانند تیتانیوم، طلا و بعضا مواد دیگری ساخته میشود. این پیچها همچنین بر اساس نوع اتصال اباتمنت به فیکسچر، به دو دسته پیج اباتمنت اتصال داخلی و پیچ اباتمنت اتصال خارجی تقسیم بندی میشوند که در شکل (2-8)، نمونه هایی از آنها نشان داده شده است.

شکل (2-8) نمونه ای از پیچ اباتمنت
شکل (2-8) نمونه ای از پیچ اباتمنت

همانطور که در شکل (2-1) مشاهده میشود، بخش بالایی فیکسچر (سکوی فیکسچر) که اباتمنت روی آن متصل میشود، محل اتصال فیکسچر به اباتمنت نام دارد. سطح تماس ایمپلنت و اباتمنت، تعیین کننده قدرت اتصال، ثبات ایمپلنت و ثبات جانبی و چرخشی آن میباشد. اساسا اتصال اباتمنت به ایمپلنت به انواع مختلف: شش ضلعی داخلی و خارجی، هشت ضلعی داخلی و خارجی و مورس تِیپِر انجام میشود. مهمترین شرط اتصال پروتز این است که اولا اتصال باید به نحوی باشد که محل اتصال کاملا یکپارچه و محکم باشد و هر بار که لازم است بتوان اجزاء را دقیقا در همان جهت، جایگزین کرد. دوما باید امکان اتصال پروتزهای مختلف وجود داشته باشد و در موارد اشتباه در جایگذاری امکان اصلاح جهت وجود داشته باشد. در شکل (2-9)، حالتهای اتصال داخلی، خارجی و مورس تِیپِر اباتمنت به فیکسچر مشاهده میشود.

شکل (2-9) انواع حالتهای مختلف نحوه اتصال اباتمنت به ايمپنت
شکل (2-9) انواع حالتهای مختلف نحوه اتصال اباتمنت به ايمپنت

اتصال مخروطی یا مورس تِیپِر

عبارتست از قرارگیری یک مخروط داخل یک مخروط دیگر، وقتی که دو مخروط کاملا دقیق ساخته شده، داخل یکدیگر قرار بگیرند. با اتصال مخروطی بین ایمپلنت و اباتمنت، اصطکاک مناسبی ایجاد شده و ثبات فیکسچر با اباتمنت تا حدودی برقرار میشود، اما مقاومت چرخشی آنها پایین میباشد. مزیت این نوع از اتصال، کیپ شدگی فضای مابین اباتمنت و فیکسچر و جلوگیری از ورود خون، باکتری و آلودگی به داخل محل اتصال میباشد.

اتصال دهنده ی هشت ضلعی داخلی و خارجی(اکتاگونال)

اتصال دهنده هشت ضلعی داخلی و خارجی، یکی از راههای حذف و جلوگیری از عوارض جانبی ناشی از
توزیع نیرو روی پروتز و پیچ اباتمنت میباشد. این ساختارها، میزان فرسودگی حاصله در مدت زمان طولانی را کاهش میدهند. ایراد این گونه از اتصالها این است که با اباتمنتهای زاویه دار سازگاری نداشته و مقاومت چرخشی این اتصال نیز مورد بحث است؛ چرا که ضلعهای اتصال ایمپلنت و اباتمنت باعث کاهش مقاومت چرخشی میشود.

اتصال شش ضلعی داخلی و خارجی (هگزاگونال)

اتصال شش ضلعی داخلی برای ایجاد ثبات بیشتر و افزایش استقامت اتصال بین اباتمنت و ایمپلنت طراحی شده است. در این طراحی ارتفاع عمودی پلتفرم کاهش مییابد تا به اتصال بهتر پروتز کمک کند. یک ایراد مهم این طراحی این است که احتمال شکسته شدن سر نازک پایه ایمپلنت در آن وجود خواهد داشت. طراحی شش ضلعی خارجی برای اتصال پروتز رویی به داخل ایمپلنت و همچنین به عنوان یک ابزار ضد چرخشی برای نگه داشتن ساختار فوقانی در جای خود، استفاده میشود. در حال حاضر اتصال شش ضلعی داخلی با نتایج قابل پیش بینی و مناسب تری، به صورت گسترده مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین هزینه اتصال شش ضلعی داخلی از اتصال شش ضلعی خارجی بیشتر میباشد. همچنین از لحاظ بررسی مزیت اتصالات داخلی و خارجی به طور کلی نیز میتوان این گونه بیان نمود که در رابطه با کانکشن خارجی، اطلاعات بیشتری از کاربرد بلند مدت این نوع از
کانکشنها وجود دارد. همچنین از مزایای کانکشن داخلی میتوان به شیوع کمتر شل شدن پیچ اباتمنت، نتایج زیبایی مطلوب بیشتر و سیل میکروبی بهتر آنها اشاره نمود. در نهایت و به دلایل اشاره شده ی فوق، امروزه در کارگذاری ایمپلنتها، از نوع کانکشن داخلی به ویژه کانکشن شش ضلعی داخلی، بیشتر استقبال میشود. در شکل (2-10)، نمونه ای از اتصال اباتمنت از طریق پیچ اباتمنت به ایمپنت درون لثه و همچنین نمای برش خورده آن، مشاهده میشود.

شکل (2-10) اتصال اباتمنت به ايمپلنت الف( ايمپلنت و اباتمنت در لثه) ب(نمای برش خورده ايمپلنت و اباتمنت)
شکل (2-10) اتصال اباتمنت به ايمپلنت الف( ايمپلنت و اباتمنت در لثه) ب(نمای برش خورده ايمپلنت و اباتمنت)

درین کاشت مانا بزرگترین تولید کننده ایمپلنت های دندانی در ایران

 

Leave a comment