هیلینگ چیست؟

هیلینگ کپ

واژه های هیلینگ کپ، هیلینگ اسکرو، جینجیوال فورمر و هیلینگ اباتمنت معمولاً به جای یکدیگر و برای نام گذاری قطعه ای به کار میرود که بعد از جراحی مرحله دوم ایمپلنت (در ایمپلنت گذاری دو مرحله ای) و یا بعد از قرارگیری ایمپلنت در داخل استخوان (در ایمپلنت گذاری یک مرحله ای) بر روی دهانه ایمپلنت بسته میشود. هیلینگ های ایمپلنت به مشخص شدن محل نهایی قرارگیری ایمپلنت دندان کمک میکنند. هیلینگ کپ، اجازه ی افزایش زیبایی ظاهری را به ایمپلنت میدهد، زیرا باعث شکل گیری طبیعی لثه پس از جراحی ایمپلنت میشوند. هیلینگ های متصل به ایمپلنت دندان، سیلندرهای فلزی گنبدی شکلی هستند که در بالای لثه قرار گرفته و دارای ارتفاع دو تا ده میلیمتری میباشند و از آلیاژهای تیتانیوم یا خود تیتانیوم تشکیل شده اند . اندازه هیلینگ کپ بسته به ضخامت
لثه متفاوت بوده و نقش مهم آن هدایت و شکل دادن بافت نرم اطراف پروتز میباشد . هیلینگ کپ، بسته به تشخیص متخصص ایمپلنت، بعد از طی مدت دو الی سه ماه به جای کاور اسکرو (پیچ پوششی فیکسچر) بسته میشود، عملکرد هیلینگ کپ این است که باعث شکل گیری بافت لثه در اطراف ایمپلنت شده و همچنین مانع نفوذ جسم خارجی به داخل ایمپلنت میشود. پس از بستن آن، در نواحی که از نظر زیبایی چندان مهم نیست به دو هفته زمان جهت التیام بافت و آماده شدن شرایط قالب گیری نیاز است. در نواحی مهم از نظر زیبایی، حداقل باید سه تا پنج هفته برای فرمدهی بافت نرم و آماده شدن جهت قالبگیری فرصت داد . پس از فرمگیری لثه، انتخاب قطعه قالبگیری (ایمپرشن کوپینگ، ایمپرشن کپ و …) مناسب باید با توجه به قطر و فرم هیلینگ کپ استفاده شده، انجام شود تا بتواند لثه ای که به خوبی اطراف هیلینگ کپ فرم گرفته را ثبت و به قالب نهایی انتقال دهد. این مسئله به تکنیسین لابراتوار کمک میکند تا فرم ایده آل رستوریشن را طراحی و اجرا نماید. همچنین با استفاده از هیلینگ محل دقیق ایمپلنت قابل نمایش میباشد . نمونه هایی از هیلینگ کپ در شکل (2-13) نشان داده شده است.